WPROWADZENIE DO PRAKTYKI CHIRURGICZNEJ NOWYCH TECHNOLOGII DO REKONSTRUKCJI I REGENERACJI USZKODZONYCH TKANEK W OBSZARZE TWARZOCZASZKI
Projekt nr: POIR.04.01.02-00-0085/17
Akronim: BIO-ONKO-REG
Celem projektu jest opracowanie technologii otrzymywania spersonalizowanych rusztowań tkankowych, które znajdą zastosowanie w rekonstrukcji twarzoczaszki. W tym celu opracowany i połączony ze sobą zostanie: program, materiał kompozytowy, innowacyjna drukarka, innowacyjne metody zasiedlania rusztowań komórkami pacjenta, modele anatomiczne. Wykorzystanie technologii otrzymywania rusztowań tkankowych w praktyce, uzależnione będzie od przypadku klinicznego, a decydentem wyboru kombinacji rezultatów projektu będzie chirurg.
Potrzeba realizacji projektu wynika z zachodzących zmian. Co roku na świecie notuje się około 600 000 nowych przypadków nowotworów głowy i szyi. W Polsce ponad 60 klinik wykonuje rocznie kilkaset operacji pacjentów z nowotworami lub urazami w obrębie czaszki twarzowej. Nowotwory w obszarze twarzoczaszki są trudnym problemem diagnostycznym i terapeutycznym ze względu na bezobjawowy początek choroby oraz lokalizację anatomiczną. Utajony wzrost guza powoduje, iż większość pacjentów trafia do leczenia w zaawansowanym okresie choroby, kiedy obok destrukcji kości nastąpiła destrukcja sąsiednich struktur i narządów. Problem dodatkowo utrudnia stan chorego – większość z diagnozowanych obecnie chorób nowotworowych jest w zaawansowanym stadium choroby wymagającym odcinkowego usunięcia chorobowo zmienionej kości. Zabiegi chirurgiczne polegające na usunięciu tkanki zmienionej nowotworowo są często zabiegami okaleczającymi dla chorego powodując zaburzenia symetrii twarzy, zaburzenia połykania, oddychania i ruchu gałek ocznych. Od lat stosowana jest w tych przypadkach rekonstrukcja z wykorzystaniem kości pacjenta pochodzącej z innej części ciała, np. przedramienia czy podudzia. Jednakże nie wszyscy pacjenci kwalifikują się do przeprowadzenia tego typu zabiegów. Dodatkowo rozległość nowotworu i czas trwania zabiegu w znaczący sposób wpływa na ograniczenie ilości operowanych dziennie pacjentów, a zjawisko to pociąga za sobą wydłużający się czas oczekiwania pacjenta na operację, a więc dalszy postęp choroby.
Projekt realizowany przez konsorcjum w składzie:
- Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach – Lider
- Firma Solveere Sp. z o.o.
- Instytut Metali Nieżelaznych w Gliwicach
- Kardio-Med Silesia w Zabrzu
- Kierownik projektu: prof. dr hab. n. med. Jarosław Markowski
- Kierownik prac w IMN: dr inż. Andrzej Hudecki
Termin realizacji projektu: 01.01.2018 – 31.12.2020
Całkowity koszt realizacji projektu: 6.950.848,65 PLN
w tym IMN: 950 677,65 PLN
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Programu Inteligentny Rozwój. Projekt realizowany w ramach konkursu Narodowego Centrum Badań i Rozwoju na finansowanie projektów w ramach Działania 4.1 „Badania naukowe i prace rozwojowe”.